Po krotkim pobycie w Ciudad del Este przyszla pora na przekroczenie granicy do brazylijskiego miasta Foz de Iguazu, ktore jest idealnym miejscem na wypad nad wodospady Iguazu.
Aby dostac sie do Brazylii wystarczylo przejsc przez most przyjazni (Puente de la Amistad). To nie sprawilo nam wiekszego klopotu, problemy jednak pojawily sie dosc szybko bo w pierwszej kolejnosci nalezalo znalezc droge do hostelu, ktory znajdowal sie w znacznej odleglosci od centrum, za to blisko lotniska (skad mielismy wylot do Rio), a co najwazniejsze blisko wodospadow. Wziecie taksowki nie wchodzilo w gre, gdyz ceny byly bardzo wysokie, pod wzgledem kosztow Brazylia w porownaniu z Paragwajem jest dosc droga, a w porownania z Boliwia potwornie droga! Klopoty w znalezieniu odpowiedniego autobusu wynikaly przede wszystkim z bariery jezykowej, tutaj malo kto mowi po angielsku, a jezykiem urzedowym jest portugalski. O ile brazylijczycy rozumieli co my mowilismy do nich po hiszpansku, o tyle my nie rozumielismy co oni odpowiadaja po portugalsku :)
Jednak i tym razem jak w wiekszosci przypadkow, po wielu probach i zagadywaniu do kilku osob naraz udalo sie dotrzec do hostelu dwoma autobusami z jedna przesiadka. Warto dodac, ze podobnie jak w innych krajach Ameryki, mieszkancy okazali sie bardzo pomocni i wyrozumiali :)
Noc spedzilismy w malym przyjaznym hostelu na uboczu miasta. Byla okazja do odpoczynku w hamaku i pogawedek z pracownikiem, ktory odwiedzil kiedys Polske i do dzis pamieta smak bigosu ;).
Kolejny dzien rozpoczelismy z rana i po dotarciu do wodospadow okazalo sie, ze powinnismy wstac jeszcze wczesniej bo ilosc osob w kolejce przerosla nasze oczekiwania! Takich tlumow nie widzielismy w Peru pod Machu Picchu, ani nawet w polskich Tatrach w kolejce na szczyt Giewontu. Kolejka na dwie godziny stania!
Na szczescie dla nas okazalo sie, ze kolejke mozna ominac, jesli wykupi sie wycieczke lodka pod wodospady, a jako, ze mielismy juz wczesniej to w planach postanowilismy z tej opcji skorzystac :)
Tak wiec przygode z wodospadami zaczelismy od tak zwanego safari :) Poczatek wycieczki to krotka jazda przez las na podziwianie przyrody parku, a nastepnie przesiadka do lodki motorowej i wycieczka w gore rzeki pod wodospady. Im wyzej tym mocniejszy nurt, tym wieksze katarakty i tym glosniejszy huk wody. Im blizej wodospadow tym coraz wiecej wody bylo w powietrzu i bylismy coraz bardziej mokrzy. Final jazdy lodka to wplyniecie pod jeden z wodospadow i niesamowite wrazenia :).
Po wycieczce przyszla pora na standardowy spacer wzdluz wielu punktow widokowych. Specjalnie przygotowana trasa o dlugosci okolo 1,5 km wiedzie wzdluz wybrzezy rzeki Rio Iguazu, dajac okazje na poczatku do ogladniecia wodospadow z dalszej a odleglosci, a im bliziej konca z blizszej. Sciezka konczy sie platforma, z widokiem na najwiekszy z wodospadow Garganta del Diablo (gardlo diabla). Pomimo, ze platforma widokowa znajduje sie okolo stu metrow od wodospadu, huk jest niesamowity, a ilosc wody w powietrzu powoduje ze jest sie calym mokrym.
 |
| Coati, w parku jest ich pelno. Wygladaja przyjaznie, ale trzeba na nie uwazac, atakuja tych ktorzy maja jedzenie! Potrafia w podstepny sposob wyrwac reklamowke z zakupami :) |
 |
| Jak widac niektorzy sie ich nie boja :) |
 |
| W glebi Garganta del Diablo |
Ponizej krotki filmik ze strony brazylijskiej.
Po obejrzeniu wodospadow udalismy sie do Parku Ptakow. Cos w rodzaju zoo, tylko glowna atrakcja sa ptaki :) Najwieksze wrazenie zrobily tukany i ary, ktore darly sie niesamowicie :) Byla takze okazja do zdjec i odczucia na wlasnej skorze czy tukany potrafia dziobac naprawde mocno ;)
 |
| Koliber |
Strona argentynska
Wodospady Iguazu zajmuja teren na granicy dwoch krajow, Brazylii i Argentyny. Drugiego dnia przyszedl czas na strone argentynska. Strona argentynska to te same wodospady, daje jednak mozliwosc zobaczenia ich z drugiej strony, zarowno z gory jak i z dolu. Zwiedzanie po tej stronie to troche wiecej chodzenia. Na naszej trasie byly do przejscia dwie sciezki, Superior Circuit (nad wodospadami) oraz Inferior Circuit (ponizej wodospadow). Lacznie do przejscia okolo 3 km. Zwiedzanie przyjemne, ale bez takich widokow jak po stronie brazylijskiej. Duzym minusem bylo to, ze w tym dniu nie dopisala nam pogoda, w zasadzie caly dzien byla tropikalna ulewa. Po przejsciu dwoch tras przyszedl czas na punkt programu czyli odwiedzenie najwiekszego wodospadu, Garganta del Diablo, z gory (po stronie brazylijskiej widok jest dolu). Sam most nad rzeka prowadzacy do szczytu wodospadu ma ponad kilometr i dopiero przejscie nim daje do zrozumienia jak ogromne sa wodospady.
 |
| Platforma prowadzaca do Garganta del Diablo |
 |
| Garganta del Diablo |
Wodospady Iguazu zrobily na nas ogromne wrazenie, byl to na pewno jeden z najbardziej widowiskowych i najlepszych punktow calej wyprawy! Nasza podroz powoli dobiega konca, przed nami tylko dwa dni w Rio i powrot do Polski. Apetyt rosnie w miare jedzenia, a nam wciaz malo Ameryki Poludniowej, chcialoby sie zostac tu dluzej :)
